Dorset, England — Dom rodzinny

Młodość i edukacja

W szkole John wyróżniał się złotymi rękami – zawsze coś budował, naprawiał, a czasami… rozkładał na części, ku rozpaczy nauczycieli. W wieku 16 lat, podczas szkolnego projektu, zbudował prosty silnik parowy, który nazwano „Cudem Thomasa”. Po ukończeniu szkoły średniej zdobył wykształcenie w dziedzinie inżynierii mechanicznej w Londynie, co stało się fundamentem jego późniejszej kariery. Jego profesor na uniwersytecie mawiał: „John, masz ręce stolarza i umysł inżyniera – tylko dbaj, żeby jedno nie zgubiło drugiego!”

Rodzina i ślub

W 1971 roku John poślubił Eleanor – kobietę, która zmieniła jego świat na zawsze. Spotkali się na festiwalu muzycznym w Brighton. Eleanor była nauczycielką literatury, a ich wspólna pasja do sztuki i kultury zbliżyła ich jeszcze bardziej. Od tamtej chwili byli nierozłączni.

Para miała troje dzieci: Matthew, Abigail i Samuela. W domu Thomasa nigdy nie brakowało śmiechu – czy to z powodu nieudanych eksperymentów kulinarnych Johna, czy „przygód” ich kota, Archiego, który pewnego dnia wskoczył do miednicy z farbą i pozostawił błękitne ślady na całym dywanie.

Kariera i pasje

John przez ponad 30 lat pracował jako inżynier w prestiżowej firmie projektującej mosty. Największym zawodowym sukcesem było uczestnictwo w budowie Humber Bridge – dzieła techniki, z którego był niezwykle dumny. Podczas jednego z otwarć mostu, kiedy jego syn Matthew zapytał, co by zrobił, gdyby most się zawalił, John odparł z uśmiechem: „To byłby znak, że jednak powinienem zostać piekarzem jak twój dziadek”.

Po godzinach John oddawał się swoim pasjom: wędkowaniu, renowacji starych zegarów i grze na gitarze. Właśnie z tą gitarą, w wieczory przy kominku, zasiadał z rodziną, śpiewając ulubione utwory z młodości.

Codzienne powiedzenia Johna

John był znany ze swojego ciepłego usposobienia i błyskotliwego poczucia humoru. Czasem mawiał:

• „Zawsze noś chusteczkę – nie wiadomo, czy będziesz płakał, czy kogoś rozweselał.”
• „Jak coś się psuje, to masz dwa wyjścia: napraw to, albo weź sobie przerwę na herbatę.”
• „Życie jest jak most – często trzęsie, ale zawsze prowadzi dalej.”

Ulubiona kuchnia

John uwielbiał proste, domowe smaki. W kuchni eksperymentował z potrawami świata, ale jego serce zawsze należało do klasycznej brytyjskiej kuchni: pieczony jagnięcy udziec z rozmarynem, ciasto pasterskie i pudding ryżowy były jego specjalnością.

Ostatnie Słowa Johna

John zmarł w wieku 78 lat po długiej i ciężkiej walce z chorobą nowotworową. Odszedł otoczony miłością i ciepłem swojej rodziny w swoim ukochanym domu, gdzie spędził ostatnie dni w spokoju i w towarzystwie bliskich. Jego życie, pełne pasji, poświęcenia i mądrości, pozostawiło niezatarte ślady w sercach tych, którzy mieli zaszczyt go znać.

Tuż przed śmiercią, John przekazał rodzinie kilka słów, które stały się jego ostatnim przesłaniem: „Każde zakończenie to początek nowej opowieści.” Jego słowa niosą ze sobą głęboki sens, przypominając nam, że nawet w obliczu rozstania, życie się nie kończy. Pozostaje z nami we wspomnieniach, w historii, którą pozostawił, i w miłości, którą ofiarował. Te słowa pozostaną z rodziną na zawsze, jako świadectwo jego filozofii życia i wartości, które pielęgnował przez całe swoje życie.

Ulubione utwory Johna

„House of the Rising Sun” – The Animals
„A Whiter Shade of Pale” – Procol Harum
„Fly Me to the Moon” – Frank Sinatra

Ciekawostki z życia Johna

• Był zapalonym kolekcjonerem zegarów – najstarszy okaz w jego kolekcji pochodził z 1875 roku.
• Pewnego dnia, podczas wakacji w Nowej Zelandii, utknął z rodziną w deszczowej chacie – i tak zrodziła się rodzinna tradycja wspólnego grania w Scrabble.

Wydarzenia historyczne za jego życia

John z zaangażowaniem śledził historię i był świadkiem wielu przełomowych wydarzeń:

Lądowanie człowieka na Księżycu (1969): „Pomyślałem wtedy, że nie ma rzeczy niemożliwych, skoro ludzie mogą chodzić po Księżycu” – mawiał.

Upadek muru berlińskiego (1989): To wydarzenie uważał za triumf wolności.

Wprowadzenie Internetu do codziennego użytku (lata 90.): Był początkowo sceptyczny, ale z czasem zachwycony możliwością kontaktu z rodziną mieszkającą daleko.